Τα να τρέχεις έξω στην φύση έχει τόσο σωματικά οφέλη όσο και ψυχολογικά. Για αυτούς που αποφασίσουν να τρέξουν στα trails μπορεί να τους έρθει ως μια ανακούφιση η μη έμφαση σε χρόνους. Οι δυσκολίες των διαδρομών και η μεταβλητότητα των διαδρομών μας δίνουν την ‘’άδεια’’ να μην τρέξουμε τόσο γρήγορα όσο θα τρέχαμε στην άσφαλτο ή τον στίβο και αυτό μπορεί να βελτιώσει άλλες αγωνιστικές πτυχές όπως την τακτική. Μαθαίνοντας να διαχειριστούμε τον βαθμό προσπάθειας και μαθαίνοντας κάποιος να τρέχει με την αίσθηση, ανεξάρτητα από αυτό που λέει το ρολόι μας διώχνει το άγχος που μπορεί να προκύψει. Έρευνες δείχνουν ότι όταν τρέχεις σε ανώμαλο έδαφος έχεις κοντύτερο και γρηγορότερο βηματισμό και προσγειώνεσαι πιο πολύ στο μπροστινό μέρος του ποδιού και όχι στην φτέρνα. Όλα αυτά συντελούν στην κατανάλωση λιγότερης ενέργειας.
Στο ορεινό τρέξιμο χρειάζεσαι ισορροπία και για να διατηρήσεις αυτήν την ισορροπία ενεργοποιούνται περισσότερες μυϊκές ομάδες. Από τις συνεχόμενες εναλλαγές του σωματικού μας βάρους όπως μύες που σταθεροποιούν τον αστράγαλο, την πατούσα, τον τετρακέφαλο, τον γλουτό αλλά και τον κορμό. Οι συνεχόμενες αλλαγές στις κλίσης του εδάφους και τις αλλαγές στον ρυθμό ενεργοποιεί διαφορετικές μυϊκές ομάδες από ότι στην άσφαλτο. Όταν ετοιμαζόμαστε για έναν αγώνα trail θα πρέπει να εξοικειωθούμε με το τερέν του αγώνα, άρα λοιπόν θα πρέπει να τρέχετε στην φύση λίγο πιο συχνά. Απολαύστε το!!